silhouette

عزیزم

نا امید نشو... تو میتونییییی(=

میدونم گیر کردی

حالا تو خوبی 

من حتی نمی تونم شروع کنم:(

بالاخره می تونی تو:)

من میدونم...

میدونم که میتونییی من بهت ایمان دارم دختر

ادم بعد اینکه بیانش می کنه حس می کنه واقعا این اون چیزی نبوده که می خواسته:) پس بیا طوری زندگی کنیم که وقتی زمانش رسید فکر نکنی که اشتباهه و نیاز به تایید نداشته باشی:)

میدونی مشکلت چیه؟ مشکلت اینه که خیلی وقته از فانتزی نوشتن فاصله گرفتی. منم وقتی یه مدت از چیزی دور بشم، علاقم رو نسبت بهش از دست میدم. این یکی از دلایلیه که دلم نمیخواد حتی سال اخر دبیرستان از نوشتن دست بکشم. دیدی چند وقت پیش میگفتی حوصله ی کتاب خوندن نداری؟ ولی الان چی؟ الان که چندتا کتاب درست و حسابی خوندی حالت جا امده و دوباره از خوندن لذت می بری. البته این حست دلایل دیگه ای هم داره. این که خیلی وقته سر یه فصل موندی و درجا می زنی هم به نوبه ی خودش کار حوصله سر بریه. این نشون میده اورسینه یه لقمه ی گنده تر از دهن نویسنده های تازه کاره. تاج شکسته هم همین طوره. کلی ایده ی مختلفش واسش دارم که بلد نیستم بهشون سر و سامون بدم و به روش درست بیانشون کنم. چون تجربه ام کافی نیست و حتی نتونستم یه داستان کوتاه خوب بنویسم! باید بی خیال درجا زدن بشی. حرکت کن! وگرنه به کواث می گم باد رو صدا کنه بدجور هلت بده ها! به جای حرص خوردن روی فصل شونزده(شاید هم هفده) گل صلح، برو چندتا داستان فرعی و نسبتا ساده واسش بنویس. چند تا داستان فانتزی کوتاه خلق کن. یه چیزی که وقتی بر می گردی و می خونیش حس خوبی بهت بده. هر کاری بکن که اشتیاقت به نوشتن دوباره بر گرده.  هلن، تو از نوشتن خسته نیستی. از این خسته ای که توی کتاب هیچ پیشرفتی نمی کنی. به خدا وقتی می گی می خوام قید نوشتن رو بزنم بدجور پکر و ناامید می شم. اخه میدونی، اگه افراد با استعدادی مثل تو بیخیال نوشتن بشن، پس چجوری قراره به دنیا ثابت کنیم که ایرانی ها هم قدرت فانتزی نویسی رو دارن؟ یکی از دلایل علاقه ی من به نویسندگی تو بودی. تو بودی که حمایتم کردی. تو بودی که کتابم رو خوندی و درحالی که همکلاسی فانتزی خونم حاضر نشد حتی یه نگاه به تاج شکسته بندازه، امید به نوشتن رو توی وجودم زنده کردی. اگه دوستی مثل تو رو از دست بدم داغون می شم. این بزرگ ترین آرزوی من بچگی بوده: داشتن یه دوست شبیه خودم.  که با امدن تو ممکن شد.  یه جا خوندم که افراد شجاع کسایی هستن که ایده هاشون رو حتی اگه بد باشه به دنیا نشون می دن، و گرنه دنیا پره از ترسوهای خوش فکر. (شرمنده درستش یادم نیست.) یه چیز دیگه که باید بدونی و منم یه چند وقتیه درگیرش شدم، فکر کردن بیش از حد به داستانته. من ساعت ها نشستم و صحنه هایی از تاج شکسته رو مثل یه فیلم توی ذهنم مجسم کردم. بعد خواستم تصویر رو تبدیل به کلمات کنم و شکست خوردم. این در حالیه که نویسندگی تبدیل کلمات به تصویره، نه تصویر به کلمات. ممکنه تا قبل از این که شروع به نوشتن کنی، هیج ایده ای واسه ی  داستان توی ذهنت نداشته باشی، اما وقتی شروع می کنی به نوشتن، ناخودآگاه کلی چیز به ذهنت می رسه که باهاش می تونی جذابیت داستانت رو بالا ببری. می دونی من الان نوشتن قسمت هایی از جلد سوم کتابم رو شروع کردم؟ چون بلد نبودم چطور شروعش کنم و ایده های خاصی هم واسش نداشتم، تصمیم به این کار گرفتم. چندتا اتفاق رو توی ذهنم در نظر گرفتم و از همونا استفاده کردم. چیزی که دارم می نویسم مربوط به زمانیه که آرنت جای ایلاس رو گرفته و لرد تاج شکسته شده. چطوریش رو نمی دونم. بعد یه مخالفانی پیدا می کنه که نیمه شب قصد جونش رو می کنن. بازم نمی دونم چجوری. ولی اتفاق می افته. آرنت فرار می کنه.  و نوشتن من از این جا شروع می شه. آرنت داره میره پایتخت، تا پدر خونده اش رو ببینه.  تا الان یازده صفحه نوشتم. ایده ی فانتو نایت ها توی همین یازده صفحه، درحالی که روبروی صفحه ی ورد بودم به ذهنم رسید. یه ماده ی جادویی به اسم فیرول خلق کردم که باعث می شه فانتو نایت ها نتونن نیت انسان ها رو تشخیص بدن. یه چیزایی درمورد وضع کشور به وجود اوردم. (جادو جایگزین نیروی انسانی شده و مردم احساس بدی پیدا کردن.«برگرفته از تاثیر تکلونوژی روی زندگی انسان» مثل قضیه ی تنزل پیدا کردن نگهبانان به خاطر روی کار امدن فانتونایت ها.)  و خلاصه این که، من از رها کردن دنیای فانتزی و رویاهام می ترسم. اصلا دوست ندارم واسه ی تنها کسی که توی دنیا خود واقعیم رو می بینه، همچین اتفاقی بیفته. نمی خوام دوستم رو از دست بدم. نمی خوام امیدت به آینده رو از دست بدی. نه. نمی خوام. و در آخر اینو بدون که، همه ی نویسنده ها  برای نوشتن کتاباشون سختی کشیدن. میشه ازت خواهش کنم فیلم مردی که سرود سال نو را نوشت رو ببینی؟ فوق العادس. درمورد چارلز دیکنزه. نویسنده ی کتاب سرود کریسمس. (همون اسکروچ  که یه پیرمرد خسیس و پولداره و هر شب یه روح میاد سراغش.) توی فیلم از اون موقعی که دیکنز دنبال یه ایده واسه داستانشه، فیلم شروع می شه و درگیری ذهنی نویسنده برای خلق شخصیت ها، اسم گذاری، روند داستان و سرانجام شخصیت اصلی رو نشون می ده. نویسنده اش کلی سختی میکشه. نمیدونه میخواد کتابش رو چجوری تموم کنه

چون دوری نمی‌تونم بیام که کتکم بزنی. 

ولی تو می‌تونی هلن، واقعا می‌تونی. 

گیر کردی؟ اشکالی نداره، خیلی سخت و مزخرفه، اما همه گیر می‌کنن و این یه چیز عادیه و فقط باید تلاش کنی بهش غلبه کنی.

منم الان یک هفته‌ست دارم به طرح داستان جدیدم فکر می‌کنم و... بذار درموردش حرف نزنم چون دیوانه‌ شده‌م، از بس‌که اون چیزی که می‌خوام نمی‌شه، اون چیزی که باید نمیاد روی کاغذ.

تو خودت رو بهتر از هرکسی می‌شناسی. دختر تو استاد نسخه‌های شامل دیدن انیمه و خوردن چیپسی!

و با این‌که چیزی که می‌خواستی نبود، جالب بود. 

گانباره هلن-چان :))...

می دونم می دونم وای طلسم این فصل ها واقعا لعنتین و هیج جوره باطل نمی شن. من مثلا دوصفحه می شینم تایپ می کنم بعد می گم همه شون مزخرفن و همه شون رو پاک می کنم. هنوز هم تو فصل شیش لعنتی موندم.

ببین راتفوس از ریشش استفاده کرده که شاهکش رو ساخته! تو هم از موهای سرت استفاده کن! با تلاش هرچیزی ممکنه. موفق خواهی شد ^___^

https://www.google.com/search?q=kvothe+and+his+shade&client=firefox-b-m&prmd=ivsn&sxsrf=ALeKk012GfxvEJTcLRvYyTlxiiOpvJXhbQ:1588933478453&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwjqn7e8hqTpAhUB_KQKHV_0CokQ_AUoAXoECAwQAQ&biw=120&bih=170#imgrc=wwLDgwX6hT-BRM%3A

راستی، شید اسم شنل کواثه. میخواستم ببینم چه شکلیه.

سلام :)

یک‌جایی آخرای پست‌تون یاد انیمه‌ی kiki's delivery service افتادم :) کیکی هم  یک‌مدت نمی‌تونست جاروی جادوئیشو به حرکت دربیاره ، فکر می‌کرد قدرت جادوئیشو از دست داده ، اون دوست نقاش‌اش هم می‌گفت تجربه‌ی این رو داشته که یک مدت نمی‌تونسته چیزی بکشه ، فکر کنم خیلیا بعضی وقتا به همچنین جاهائی می‌رسن ، انگار یک مرحله از رشد کردنه :) 

اشکال نداره. هر وقت تونستی بهم ری اکشن بده ^___^

ولی یادت باشه من این حرفا رو صادقانه و از ته قلبم گفتم.

امیدوارم تونسته باشم بهت کمک کنم.

کی از امتحانت راحت میشی؟

خب خب، دوست درس خون من چطوره؟ ^__^

نمیدونی چقدر دلن واسه ریاضی هشتم و نهم تنگ شده... ریاضی یازدهم همش تابع و نموداره. از اول سال تا حالا هیچی نفهمیدم.

آره دقیقا!!! خیلی شبیه این باباست!!! حس میکنم میخواد با چاقوی خونی تیکه تیکه ام کنه! مال چه انیمه ایه؟

خب حالا که راحت شدی... وقت داری اون دو فصل رو بخونی؟

راستش.... به نظرم ایده ی خوبی میاد... این که با هم بشینیم و چرت و پرت های توی ذهنمون رو بنویسیم... فکر خوبیه... اما فکر نکنم بتونم زیاد چیز میز بنویسم... ولی سعی ام رو میکنم.

هرکاری انجام بدیم خوبه. شاید حتی این قسمت هایی که از تاج شکسته دارم مینویسم رو بذارم توش. این جوری اگه فایل هام از توی کامپیوتر پاک بشه بازم جایی هست که بتونم نوشته هام رو پیدا کنم.

میدونستم قصابه! میدونستم!!!

دانلود کن بخون. چون اسکنش کردم حس میکنم خودم نوشتمش!!

انسان است دیگر....

خب حالا من چجوری واردش بشم؟ رمز رو ندارم که!

میتونی توی چت رومه بهم بدیش.

ولی... ولی من هر روز نمیتونم بنویسم... مامانم گیر میده... کلا نمی ذاره... و درس هام هم خیلی سنگینین.

نام کاربریvioletjarron

اه. میخواستم خصوصی بفرستم یادم رفت اون تیک رو بزنم:|

خب برم سراغ راتفوس... دیشب خواستم جوابت رو بدم یه طومار نوشتم موقع ارسال بابام مودم رو از برق کشید. قیافه ی من اون لحظه : !__!

راتفوس کارش خیلیییییی خوبه. شخصیت پردازیش هم عالیه. کواث زمان حال شبیه پیرمردهای افسردس. هر وقت دیالوگ هاش رو میخونی حس میکنی با یه پیرمرد دنیا دیده و از همه چی بریده طرفی.

بست یه پسر شیطون و بامزس که شخصیت محکمی داره. وقتی رشی رشی می کنه هم لوس می شه. ولی ازش خوشم می آد. حواست بوده که یه فیه؟

وقایع نویس هم یه مرد جوون آروم و بی آزاره که کنجکاوی اونو وارد ماجرای شاهکش می کنه.

ولی کواث نوجوان(توی این دو فصلی که خوندی هفده سالش بود.) از همشون بهتره.

من خودم بعد از اسکن کردم اون ذو فصل نشستم دوباره خوندمشون. فقط اونجاهاش که کواث داره درمورد قتل هاش حرف می زنه... تعجب کردی نه؟ کواثم آدم می کشه. بعله...کتابش خیلیی خوبه. اما به گرد پای شاهنامه نمی رسه ها... فردوسی سی سال زحمت کشید و یه فانتزی رو تمام و کمال به صورت شعر دراورد. ولی راتفوس فقط بعضی جاهاش شعره.هرچند باید اعتراف کنم شخصیت کواث خیلی بهتر از رستمه !

حالا به نظرت آذرباد بهتره یا بهنام؟

به نظر من آذرباد بخری بهتره. بهنام قلمش زیاد دلنشین نیست. توی ذوق می زنه. ولی کلا ترس مرد فرزانه سخت پیدا میشه. توی شهرم که فقط قسمت اولش رو از بهنام بود. توی تهران هم چند جا گشتم از بهنام قسمت اول و سومش رو داشت ولی آذرباد رو خیلیییی شانسی سه قسمتش رو یه جا گیر اوردم. به هر حال زیاد اشکالی نداره. اگه پیدا نکردی فیدیبو هست.

راستی، میدونستی راتفوس نویسنده ی ریک و مورتی هم هست؟ و دو تا کتاب دیگه هم نوشته که درمورد آوری و بست هستن. کتابی که درمورد آوریه رو آذزباد ترجمه کردع و توی فیدیبو هم هست. اسم اصلیش طولانیه. فکر کنم :

Slow regard of silent thingsthing
ولی توی ترجمه به موسیقی سکوت تغییر پیدا کرده.

اون یکی هم که درمورد بسته، اسمش lighting tree هست.من هیچ کدومشون رو نخوندم اما شنیدم موسیقی سکوت خیلی خوبه. توی فیدیبو دیدم راتفوس گفته این کتاب رو فقط توی یه روز نوشته!

قالبش ساده اس. ولی فعلا همین خوبه. بعدا که بیشتر از طرز کار بیان سر در اوردم شاید یه چیزای دیگه ای رو هم امتحان کردم. ولی زیاد اهمیتی نداره. مهم نوشتنه. خب... دیگه فکر کنم بیشتر پیام هام رو اون جا بهت بدم. راحت تره. مردم هم میان این جا وحشت نمی کنن!

***

موسیقی سکوت رو مگه خریدی؟ من نخوندمش. واسه همین نمی دونم اسپویل داره یا نه. میشه اگه خوندیش واسم تعریف کنی؟ اخه فکر نکنم بتونم بخونمش.

اره اره هر جلدش مال یه روزه. کپاث داستان زندگیش رو توی سه روز برای وقایع نویس تعریف می کنه.

حالا بالاخره می ری بخریش یا نه؟ اگه نخریش دو فصل پر از اسپویل واست می فرستم داغون بشی! (خنده ی موذیانه)

همینالان فهمیدم ترجمه ی آذرباد شاهکش توی فدییبو هم هست. من فکر کردم فقط مال بهنام رو داره.

میگم توی فیدیبو میشه کتابی که خودت خریدی رو به بقیه هدیه داد؟ یعنی مثلا اگه تو واسه خودت بخریش به منم میتونی هدیه بدی؟ (نگاه پر رو و مظلومانه!)

اره نمیدونم چرا نمیرم اون ور!

اشکالی نداره. ولی اگه واسم تز کتابای خودت بفرستی، اون کتابه ازت گرفته نمیشه؟ یعنی میشه هردومون داشته باشیمش؟

من همزمان با شاهکش دارم نغمه رو هم میخونم. خیلیییییی کند پیش میرم. تازه صفحه ی 75رسیدم|:

خب پس...فکر کنم باید بذارمش بعد شاهکش بخونمش.

من دیگه رسما رفتم اون ور.

ولی اینجا رو بیشتر دوست دارم. اون ور حسی شبیه یه رودخونه ی یخ زده بهم میده... ولی این جا شبیه یه شومینه ی شیک و اشرافیه.

های!

از صفحه ی 119 ام کامنت هایی که برات میفرستادم مزاحم میشم XD