silhouette

تا حالا شده یه چیز زشت و بد بنویسید ولی همچنان بخواید اون چیز زشت و بد رو در بیارید، مثل علف هرز از خاک بکشید بیرون، و بذاریدش جایی که همه ببیننش؟ 

Like airing your dirty laundry. It has a morbid sense of satisfaction to it, let me tell you. 

If this is your dirty laundry, I can't begin to imagine what your closet of fancy dresses looks like.

و بند آخر؟ با تک‌تک ذره‌های وجودم باهاش همذات‌پنداری می‌کنم. اون لحظه‌ی آخر و شگردی که به کار بردی هم... 

You made me cry first, so I guess we're even...

عالی گفتی، دقیقا همینه.

حس می‌کنم تو همه زندگی‌م همین بوده‌م؛ یا چیزی رو خواسته‌م که غیرممکن بوده و یا این‌قدر از انتخاب کردن و تصمیم گرفتن و جلو رفتن ترسیده‌م که بقیه مسیر رو برام تعیین کرده‌ن و من هم ناچار شده‌م تبعیت کنم. 

واییی ارههه !! به خصوص تو نوشتن داستان ها ! 😂 و چقدر هنوز برام سخته !

دقیقا میدونم چی میگی بدجور درک می کنمش🥺🤌

همین چیزی که سولویگ گفت. =)))

+ وای من تو "ریسمان‌های نقره" هستم. ای وای.

آره حس خوبی باید بده🥺 ولی نیاز هست با اراده قوی عمل کرد و محکم کشید بیرون !

وایی آره! دردش هیچ وقت هم یادت نمیره 

مثل کشیدن دندون که وقتی با ریشه باشه هیچ وقت جاش زود خوب نمیشه و پر نمیشه ...نیاز به زمان داره