silhouette

شبکه سه روشنه. سه چهارمش، پره از مردم. از وحدت و دوستی مردم. از علاقه مردم به کشورشون.

نشانه واقعی یکی برای همه، همه برای یکی.

کشور باید برای مردمش باشه. هر کدوم از ادمای ریز تلوزیون. مردم هم همه باید برای کشور و همدیگه باشن.

خب ما که هستیم. شما کجایید؟

تیکه چهارم تلوزیون، مصاحبه با فرزند و همسر شهیده.

فرزند و همسر شهیدی که زندگیشونو، عزیز ترین کسشونو برای حفظ امنیت از دست دادن. 

نه فقط همین همسر شهید، خواهر و برادراشون، پدر و مادرشون، چه بسیجی چه نه، چه مخالف آمریکا چه موافقش، چه چادری چه مانتویی، یه چیزیو فدا کردن تا در امنیت باشیم.

ولی سوال اینجاست

همیشه باید یه چیزو قربانی کنی تا چیزی بدست بیاری. این قانون اساسی و مبادلع برابر در کیمیاگریه.

ما انسان فدا کردیم، ولی آیا امنیت، شادی، آسایش و ... که حقمون بود رو گرفتیم؟ از أین به بعد چی؟